Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΖΑΧΑΡΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Έδωσα αγάπη.
Η αγάπη στέρεψε.
Πήρα προδοσία και ήρθα αντιμέτωπη με παγωμένες ψυχές.
Πλήγωσα και με πλήγωσαν.
Δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν. Μένω μόνη μου από επιλογή. Δεν κουβαλώ την ψυχή κανενός ως αποσκευή, εκτός ίσως από την ψυχή του Αντώνη. Αυτό που οι άλλοι αποκαλούν «μοναξιά» και δεν τους αρέσει... εγώ το αποκαλώ «ελευθερία» και το απολαμβάνω.
Ο αγώνας δεν τελειώνει όταν χάνεις, αλλά όταν τα παρατάς! Κι εγώ δεν θέλω να τα παρατήσω. Σε ένα σάκο ρίχνω ένα χαμόγελο, μια ιδέα ζωής και μια δόση γαλήνης. Προχωρώ σε ένα νέο απάτητο δρόμο... που οδηγεί στο άγνωστο. Δε φοβάμαι πια. Τα βήματα μου από αργά γίνονται γοργά, σίγουρα, σταθερά. Στο τέλος του δρόμου με περιμένει εκείνος. Αφού δεν μπορώ να τρέξω με τα πόδια, τρέχω με το μυαλό.

Ζαχάρα, η θύελλα της καρδιάς, εκδ. Ελληνική Πρωτοβουλία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου