Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !

Ίσως γι’ αυτό με πληγώνει, όταν οι άνθρωποι γύρω μου υποδύονται έναν ρόλο. Θέλουν να δείχνουν κάτι άλλο. Αυτό που τους συμφέρει. Κοιτούν την μάσκα με προσοχή, τη μελετούν με κάθε λεπτομέρεια και μετά τη φορούν. Ζουν τη δική τους αλήθεια μέσα στο ψέμα και την υποκρισία. Επόμενη στάση η προδοσία. Η λέξη που πονάει πιο πολύ για μένα. Έχει πολλά μέσα της. Το ψέμα, την εξαπάτηση, την υποτίμηση, την απόρριψη. Αυτό που με πλήγωσε πιο πολύ ήταν η απιστία του Άγγελου, η προδοσία του. Ειδικά σε στιγμές που ήμουν πολλή ευάλωτη. Έχασα την εμπιστοσύνη μου σε αυτόν χάνοντας πια την εμπιστοσύνη στον ίδιο μου τον εαυτό.
Είναι δυνατόν να υπάρχει αγάπη, όπου υπάρχει ψέμα και προδοσία; Διαθέτω, δυστυχώς ή ευτυχώς, έναν δυνατό και γρήγορο τρόπο αντίληψης, αν και όχι τόσο αισιόδοξο, από τον οποίο ο Άγγελος δεν μπόρεσε να ξεφύγει, δεν μπόρεσε να μου κρυφτεί. Όμως εξακολουθούσε σε όλα αυτά τα χρόνια να είναι το καταφύγιό μου. Και τώρα μετά από τόσα χρόνια γάμου, έρχομαι εγώ στη θέση του. Μόνο που εγώ, δεν έκρυψα τι κάνω και τι νιώθω. Τον καταλαβαίνω από τι τρικυμία περνάει, αλλά δεν μπορώ να τον βοηθήσω με κάποιον τρόπο, παρά μόνο ελευθερώνοντάς τον από εμένα. Αν είναι αυτό που θέλει πραγματικά.
Για χρόνια έκανα κακό στον εαυτό μου,ώστε να με προσέξει ο άντρας μου, να νιώσει ενοχές για την κατάσταση μου. Όμως ούτε έτσι με πρόσεξε. Έπρεπε να έρθει ο Salem για να με ξαναδεί μπροστά του, για να θυμηθεί πως υπάρχω. Αποφάσισε να με διεκδικήσει. Δεν κατάλαβα με ποιον τρόπο. Μερικά ακόμα λόγια ψεύτικα για να με ηρεμήσουν; Τα λόγια έρχονται και με βρίσκουν από μόνα τους, όχι όμως ο Άγγελος.
Ο έρωτας δεν ηρεμεί. Ο έρωτας καίει! Ο έρωτας είναι μια αχόρταγη φωτιά! Το χρυσάφι στη φωτιά φαίνεται… Μπορείς να ηρεμήσεις τη φωτιά και να δεις το χρυσάφι που είχες στα χέρια σου; Μπορείς να χαλιναγωγήσεις τη φωτιά; Λίγο αν ξεχαστείς, έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Κι εσύ, Άγγελε, με ξέχασες νωρίς. Καιρός να χάσω τον έλεγχο…
Με τι μετριέται ένας άντρας; Με το ύψος του, με το παράστημα του, με την ψυχή και την καρδιά του;
"Ζαχάρα, η θύελλα της καρδιάς'', Μάρθα Πατλάκουτζα