Παρουσίαση βιβλίου "Μερτζανή, το Δάκρυ της Θράκης" στην Αθήνα, στις 30/1/15. Σας περιμένουμε σε μια ξεχωριστή βραδιά μνήμης!!

Από την αγαπημένη μου φίλη και συγγραφέα Δήμητρα Τράκα

Όταν έκλεισα την τελευταία σελίδα του καινούργιου βιβλίου της φίλης και συγγραφέως Μάρθας Πατλάκουτζα, στο μυαλό μου γεννήθηκαν κάποιες σκέψεις που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας!
"Μερτζανή - Το δάκρυ της Θράκης" - Μάρθα Πατλάκουτζα
"Ξεκίνησα να διαβάζω και αντί να ακούω τη φωνή μου, άκουγα τις στάλες της βροχής ν' ακουμπούν απαλά στο χώμα. Ανάμεσα στις ανθρώπινες φωνές, ξεχώρισα μία. Αυτή του ποταμού. Ξεστόμιζε απειλές και με την ορμή του νερού μου έδειχνε τη δύναμή του. Δεν το φοβήθηκα.Ίσως επειδή μέσα στα μάτια της Μερτζανής, διέκρινα την υπομονή αλλά και μια παράξενη δύναμη, πιο ισχυρή από αυτή του ποταμού. Έτσι, την εμπιστεύτηκα. Κούρνιασα μαζί της μέχρι να κοπάσει η μπόρα κάτω από το κάρο και όταν ο ουρανός στράγγιξε και το τελευταίο του δάκρυ και ο ήλιος έκλεισε πρώτος δειλά το μάτι για να μας κάνει σινιάλο, τότε δρασκέλισα τον ποταμό κι άρχισα το ταξίδι. Πρώτα συνεπιβάτης στο κάρο, μετά συνοδοιπόρος, αργότερα κυρά, ύστερα δούλα, άντε ξανά αρχόντισσα και πάλι κατσιβέλα. Δεν την ενόχλησα ποτέ. Ήθελα μόνο να ακούω. Ν' ακούω τη φωνή της ψυχής της. Μ' άφησε δεν με μάλωσε. Με πήρε μαζί της στο ταξίδι της, μόνο και μόνο για να ακούω. Σώπασε, για ν' ακούσω τη φύση. Αφουγκράστηκε κι αυτή μαζί μου. Έπαψε για ν' ακούσω τον τόνο της φωνής των ανθρώπων. Σίγησε, για να αισθανθώ τους ήχους των ψυχών. Και μίλησε μόνον τότε... Όταν η ψυχή γαλήνεψε και η καρδιά λαχτάρησε τη χαρούμενη λάμψη που παιχνίδιζε στο καθρεφτάκι.
Τότε, όλα σώπασαν... και η ζωή γέμισε χρώματα από το χαμόγελό της".
Πάντα καλοτάξιδη Μάρθα μου!!!