- ΜΕΡΤΖΑΝΗ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
- Θα με βρείτε στη στήλη μου Martha's Alley στο writer's gang
- ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ... ΡΟ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΖΩ (σκέψεις, λέξεις, όνειρα )
- e-ικόνες συντροφιάς στη Ζαχάρα
- Ζαχάρα... Ζωή και Μύρα. Δυο ζωές που μοιάζουν να περπατούν παράλληλα δίχως να το γνωρίζουν. Μια τυχαία συνάντηση και το "παράλληλα" γίνεται "ταυτόχρονα". Δυο ιστορίες που τοποθετούνται στο χώρο και στον χρόνο με πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Λεπτομερείς περιγραφές και όμορφες εικόνες. Πρόσωπα, τόποι, αισθήματα και η μοίρα που ορίζει την συνέχεια, δίχως να ρωτά κανέναν...
- ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΤΙΔΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΑΧΑΡΑ
- ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΑΧΑΡΑ
- Η θερμή απαλή παλάμη της αγκαλιάζει τα παγωμένα μο...
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ''ΜΕΡΤΖΑΝΗ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ''
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017
ένας κόκκινος γίγαντας
Πριν από πολλά, πολλά χρονιά ζούσε πάνω στη γη ένας άρχοντας φωτεινός και καλόκαρδος. Ήλιο τον έλεγαν. Με το που άνοιγε τα μάτια πρώτη του δουλειά ήταν να φωτίσει τα σκοτάδια στη φύση, μα κυρίως στις ψυχές. Όλα πήγαιναν καλά, ωσότου η μαυρίλα ζήλεψε και άρχισε να κακολογεί τον κυρ Ήλιο.
Στο μυαλό της φύτρωσε το κακό. Συμμάχησε με τη δυσπιστία και άρχισε έναν ύπουλο αγώνα.
Οι άνθρωποι πες πες άρχισαν να αμφιβάλουν.
Ο κυρ Ήλιος τους φάνηκε γραφικός, ψεύτικος και κυρίως πολύ καλός για τα μέτρα τους. Δεν του μιλούσαν, τον απόφευγαν και έφτασαν στο να τον κακολογούν πίσω από την πλάτη του.
Η μαυρίλα χάρηκε πολύ. Πίστεψε πως είχε νικήσει.
Όμως η καλοσύνη, η τόση δοτική δύναμη της καρδιάς, μπορεί να είναι σπάνια, στάθηκε ανίκητη κι έκανε τον ήλιο να λάμπει καθάριος.
Αγαπούσε τους ανθρώπους τόσο πολύ, που δε θα τους χαλούσε κανένα χατίρι. Εάν δεν τον ήθελαν κοντά τους, αυτός θα συνέχιζε να φωτίζει τα βήματά τους από ψηλά. Θα ξημέρωνε τη μέρα για όλους.
Κι εύχομαι να ξημερώνουμε τις μέρες μας με ήλιους ζεστούς.
Λένε πως σε 5.000.000 ο ήλιος μας θα σβήσει κι ένας κόκκινος γίγαντας θα πάρει τη θέση του.(Copyright Μ.Πατλάκουτζα)
Καλό μας ξημέρωμα λοιπόν!!
Στο μυαλό της φύτρωσε το κακό. Συμμάχησε με τη δυσπιστία και άρχισε έναν ύπουλο αγώνα.
Οι άνθρωποι πες πες άρχισαν να αμφιβάλουν.
Ο κυρ Ήλιος τους φάνηκε γραφικός, ψεύτικος και κυρίως πολύ καλός για τα μέτρα τους. Δεν του μιλούσαν, τον απόφευγαν και έφτασαν στο να τον κακολογούν πίσω από την πλάτη του.
Η μαυρίλα χάρηκε πολύ. Πίστεψε πως είχε νικήσει.
Όμως η καλοσύνη, η τόση δοτική δύναμη της καρδιάς, μπορεί να είναι σπάνια, στάθηκε ανίκητη κι έκανε τον ήλιο να λάμπει καθάριος.
Αγαπούσε τους ανθρώπους τόσο πολύ, που δε θα τους χαλούσε κανένα χατίρι. Εάν δεν τον ήθελαν κοντά τους, αυτός θα συνέχιζε να φωτίζει τα βήματά τους από ψηλά. Θα ξημέρωνε τη μέρα για όλους.
Κι εύχομαι να ξημερώνουμε τις μέρες μας με ήλιους ζεστούς.
Λένε πως σε 5.000.000 ο ήλιος μας θα σβήσει κι ένας κόκκινος γίγαντας θα πάρει τη θέση του.(Copyright Μ.Πατλάκουτζα)
Καλό μας ξημέρωμα λοιπόν!!
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)