Καλό μήνα με
«Μερτζανή, το δάκρυ της Θράκης»
Η Μερτζανή
γεννήθηκε Ρωμιά!
Τη θρακιώτικη λαλιά άκουσε να μιλούν για πρώτη φορά
και αβίαστα έγινε και η δική της λαλιά. Περήφανη για την καταγωγή της, με το
«εγώ» μέσα της να μάχεται. Οι αχτίδες του δικού της σκοτεινού παρελθόντος
αιχμηρές. Παλεύει επίμονα να κρατήσει μέσα της το ριζικό της ψυχής της. Οι
δικές της ρίζες, υγρές και ανήλιαγες, είναι χωμένες βαθιά μέσα στον χρόνο και
στον τόπο της.
Της έδωσαν ζωή. Την κράτησαν αέναα ενωμένη με τη γη
της Θράκης, εκεί που άρχιζαν οι πλαγιές των σιωπηλών βουνών, εκεί που πήρε την
πρώτη της ανάσα, εκεί που ακούστηκε η
κραυγή της από το πρώτο κλάμα, η κραυγή της ζωής της. Το παρελθόν είναι αυτό
που οδήγησε τα λόγια της Μερτζανής στο δικό της παρόν. Γιατί, από κάπου πάντα
ξεκινούν όλα...
Οκτώβρης 1922... Στις όχθες του ποταμού Έβρου
στέκει ένα νεαρό κορίτσι με βρόμικα ρούχα και πρόσωπο βουτηγμένο στην απόγνωση.
Νιώθει το βάρος της ευθύνης να συνθλίβει τους μικροκαμωμένους ώμους της...
Πρέπει να διασχίσει το ποτάμι μαζί με την αδερφή της, το κάρο και τα ζωντανά.
Ορφανή από μητέρα, ξεριζωμένη από πατρίδα, η
Μερτζανή δεν σταματά να αγωνίζεται και να ξεπερνάει τον εαυτό της.
Η συγκλονιστική ιστορία μιας αξιοθαύμαστης
γυναίκας που δεν έχασε ποτέ την αξιοπρέπειά της και την τόλμη της.
